Τερηδόνα

Η τερηδόνα είναι πολύ συχνή πάθηση, που συναντάται σε άτομα κάθε ηλικίας. Η τερηδόνα καταστρέφει τα δόντια και, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, μπορεί να προκαλέσει νέκρωση του πολφού και να οδηγήσει στη δημιουργία αποστήματος στη κορυφή της ρίζας του δοντιού.

Πώς δημιουργείται η τερηδόνα;

Τερηδόνα

Η τερηδόνα μπορεί να δημιουργηθεί από τη μεγάλη παραμονή οδοντικής πλάκας πάνω στα δόντια. Είναι τα μικροσκοπικά βακτήρια (τα οποία βρίσκονται στη πλάκα) που προκαλούν την τερηδόνα. Στην αρχική της μορφή τα βακτήρια (που τρέφονται από τα σάκχαρα των τροφών) δημιουργούν οξέα τα οποία καθιζάνουν στη πλάκα και μαλακώνουν την επιφάνεια των δοντιών. Τα οξέα διαλύουν τα βασικά συστατικά της επιφάνειας του δοντιού (αδαμαντίνη). Δεν είναι μόνο η κοινή ζάχαρη επιβλαβής για την υγεία των δοντιών. Όλα τα σάκχαρα, αλλά και οι σύνθετοι υδατάνθρακες, μπορούν να προκαλέσουν τερηδόνα. Παραδείγματα τέτοιων σακχάρων είναι η γλυκόζη, η φρουκτόζη που περιέχεται στα φρούτα, η μαλτόζη που περιέχεται στο μέλι, η λακτόζη που περιέχεται στο γάλα. Οι αμυντικοί μηχανισμοί του οργανισμού μας ενάντια σε αυτή την κατάσταση βρίσκονται στο σάλιο. Έπίσης, έχει αποδειχθεί ότι βοηθάει σημαντικά το φθόριο της οδοντόκρεμας. Εάν η πλάκα (που περιέχει τα βακτήρια) δεν αφαιρείται συστηματικά ή καταναλώνουμε σημαντικές ποσότητες σακχάρων καθημερινά, τότε τα βακτήρια της πλάκας συνεχίζουν να παράγουν περισσότερα οξέα με αποτέλεσμα την καταστροφή του δοντιού. Τελικά μια μικρή τρύπα (κοιλότητα) εμφανίζεται.
Τι μπορεί να συμβεί μετά;

Τερηδόνα

Όσα περισσότερα οξέα παράγονται, τόσο μεγαλώνει και βαθαίνει η κοιλότητα, φτάνοντας στο ζωντανό μέρος του δοντιού που ονομάζεται πολφός. Έτσι το δόντι γίνεται ευαίσθητο, αντιδρώντας με πόνο κάθε φορά που τρώμε ή πίνουμε κάτι ζεστό ή κρύο. Τελικά, όταν η κοιλότητα μεγαλώσει αρκετά, ο πολφός καταστρέφεται αφήνοντας στη θέση του ένα άδειο χώρο μέσα στο δόντι. Τα βακτήρια από το στόμα μπορούν να εισέλθουν στο δόντι και να προκαλέσουν λοίμωξη (γνωστή ως απόστημα) στην άκρη της ρίζας του δοντιού (ακρορριζιο) . Συμβουλές

Το σωστό βούρτσισμα των δοντιών με φθοριούχα οδοντόκρεμα βοηθάει στην αφαίρεση της πλάκας και προλαμβάνει ή καθυστερεί σημαντικά τη δημιουργία της τερηδόνας.

Επίσης, τρώγοντας λιγότερα γλυκά και μόνο κατά τη διάρκεια των γευμάτων, βοηθάμε σημαντικά τον οργανισμό να αντιμετωπίσει την τερηδόνα.

Ο οδοντίατρος μπορεί να θεραπεύσει τις κοιλότητες με σφραγίσματα (εμφράξεις), προλαμβάνοντας την επέκταση τους (προληπτικές εμφράξεις).

Προληπτική Έμφραξη

Το παθητικό κάπνισμα μπορεί να σχετίζεται με οστική απώλεια σε άτομα με περιοδοντίτιδα.

Το παθητικό κάπνισμα μπορεί να σχετίζεται με οστική απώλεια σε άτομα με περιοδοντίτιδα.

Σε μία μελέτη που δημοσιεύθηκε στο τεύχος αυτού του μήνα του περιοδικου Journal of Periodontology βρέθηκε πως άτομα με περιοδοντίτιδα που εκτέθηκαν σε παθητικό κάπνισμα ήταν πιθανότερο να εμφανίσουν οστική απώλεια, τη νούμερο ένα αιτία οδοντικής απώλειας.

ΣΙΚΑΓΟ-Απρίλιος 4, 2007-Μία μελέτη που δημοσιεύθηκε στο τεύχος αυτού του μήνα του περιοδικου Journal of Periodontology βρέθηκε πως άτομα με περιοδοντίτιδα που εκτέθηκαν σε παθητικό κάπνισμα ήταν πιθανότερο να αναπτύξουν οστική απώλεια, τη νούμερο ένα αιτία απώλειας δοντιών.
Ερευνητές μελέτησαν ποντικους στους οποίους προκλήθηκε περιοδοντική νοσος. Μία μελέτη δεν εκτέθηκε στο κάπνισμα ενώ οι άλλες δύο ομάδες εκτέθηκαν είτε σε 30 ημέρες εισπνοής καπνού από μη ελαφριά τσιγάρα(τσιγάρα που περιέχουν περισσότερη πίσσα, νικοτίνη και μονοξείδιο του άνθρακα) ή ελαφριά τσιγάρα(τσιγάρα που περιέχουν χαμηλότερα επίπεδα πίσσας, νικοτίνης και μονοξειδίου του άνθρακα). Τα αποτελέσματα έδειξαν πως η οστική απώλεια ήταν μεγαλύτερη στα υποκείμενα που εκτέθηκαν σε παθητικό κάπνισμα ανεξάρτητα αν προερχόταν από ελαφριά ή μη ελαφριά τσιγάρα σε σχέση με αυτά που δεν εκτέθηκαν καθόλου σε καπνό.
΄΄Προηγουμενες κλινικές μελέτες έχουν δείξει μία ισχυρά θετική συσχέτιση μεταξύ καπνίσματος και ουλικών νοσημάτων. Ωστόσο, αυτή η μελέτη είναι μοναδική επειδή αξιολογεί την επίδραση του παθητικού καπνίσματος στην περιοδοντίτιδα΄΄, εξήγησε ο συγγραφέας της μελέτης G.D.R.N.Filho, DDS.
΄΄Αυτή η μελέτη πραγματικά θεμελιώνει το γεγονός πως ακόμη κι αν δεν καπνίζουμε οι επιδράσεις του παθητικού καπνίσματος μπορεί να είναι καταστροφικές. Μέρος της διατήρησης ενός υγιούς τρόπου ζωής θα πρέπει να περιλαμβάνει την αποφυγή τοποθεσιών με πολύ καπνό κλαμπ, μπαρ ακομη κι ορισμένα εστιατόρια΄΄, αναφέρει ο PD.Miller, Jr, DDS και πρόεδρος της ΑΑΠ. ΄΄ Η Ακαδημία ενισχύει τις πολεις που λαμβάνουν μέτρα για τον περιορισμο του καπνίσματος στα νοσοκομειακά ιδρύματα έτσι ώστε όλοι να απολαμβάνουν όχι μόνο το χρονο τους εκεί αλλά και να έχουν μία καλύτερη συνολική υγεία΄΄.


Πηγή : Dental Tribune

εμφράξεις αμαλγάματος καρκίνος-αλτσχάιμερ

Τις εμφράξεις αμαλγάματος με τον καρκίνο και το αλτσχάιμερ συνδέει το Συμβούλιο της Ευρώπης

Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης προειδοποιεί ότι η μίξη υδραργύρου που χρησιμοποιείται ακόμη από μερίδα οδοντιάτρων για σφραγίσματα, είναι πιθανό να συνδέεται με την ανάπτυξη καρκίνου και τη νόσο Αλτσχάιμερ.

Συγκεκριμένα, η Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων του Συμβουλίου της Ευρώπης, κατά τη συνεδρίαση της στις 23 Μαρτίου εξέτασε τους κινδύνους που ενέχει η χρήση βαρέων μετάλλων, όπως ο υδράργυρος, για οδοντιατρικούς λόγους.
Από τις εργασίες της Επιτροπής, προέκυψε ότι αυξανόμενος αριθμός ασθενειών, και ιδιαίτερα οι χρόνιες παθήσεις, προκαλούνται από μέταλλα και άλλες χημικές ουσίες που συναντώνται στο περιβάλλον γύρω μας .
Η Μαρί Γκρόσμαν από τον Σύλλογο Τοξικολογίας και Χημείας της Γαλλίας (ΑΤC), λέκτωρ στον τομέα βιοεπιστημών και επιστημών της γης, υπογράμμισε ότι ο υδράργυρος προκαλεί γονιδιοτοξικές, νευροτοξικές, ανοσοτοξικές, εμβρυοτοξικές, ενδοκρινικές και τοξικές για την αναπαραγωγή διαταραχές.
«Η ουσία αυτή θεωρείται ως μία από τις μεγαλύτερες αιτίες ανησυχίας, και η έκθεση του ανθρώπου σε αυτήν πρέπει να περιοριστεί όσο το δυνατόν περισσότερο».
«Δεν υπάρχει επίπεδο όπου η έκθεση στον υδράργυρο μπορεί να θεωρηθεί ακίνδυνη. Ο υδράργυρος που προορίζεται για οδοντιατρική χρήση πιστεύεται ότι ευθύνεται για πολλλά παθολογικά προβλήματα, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ, η νόσος Πάρκισον, οι αποκαλούμενες αυτο-άνοσες διαταραχές, η νεφρική νόσος, η στειρότητα, αποβολές, δυσμορφίες, μορφές καρκίνου του στόματος, ο καρκίνος του εγκεφάλου, ο καρκίνος του στήθους, ο αυτισμός,η υπερκινητικότητα και η καθυστέρηση της ανάπτυξης».
«Τα επίπεδα έκθεσης πρέπει να μειωθούν όσο το δυνατό περισσότερο, πρώτα και κύρια για τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού- εγκύους, γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία και παιδιά».
Ωστόσο, ο Michel Goldberg από τον γαλλικό οδοντιατρικό σύλλογο (ADF) συνέστησε μεγάλη προσοχή και προειδοποίησε ότι τα μέχρι τώρα στοιχεία δεν οδηγούν σε συμπεράσματα.
Δήλωσε: “Ο υδράργυρος αναμφισβήτητα αποτελεί ρυπαντική ουσία, που δεν θα πρέπει να μολύνει το έδαφος ή το νερό. Η παρουσία υδραργύρου στο κρέας και το ψάρι είναι δυνατό και πρέπει να παρακολουθείται. Η εποπτεία του ζητήματος αυτού είναι αναγκαία».
«Η επέκταση της χρήσης του υδραργύρου στον τομέα της υγείας είναι ακόμη περισσότερο αμφισβητήσιμη, έως και παράλογη ενδεχομένως. Ο υδράργυρος που χρησιμοποιείται για το σφράγισμα των δοντιών είναι δυνατό να προκαλέσει αλλεργίες. Δεν είναι όμως γνωστό πόσοι άνθρωποι είναι αλλεργικοί σε αυτό, δεδομένου ότι μέχρι σήμερα καμμία συστηματική μελέτη δεν έχει διεξαχθεί και δεν υπάρχει άλλη τεκμηριωμένη επίπτωση της χρήσης του υδραργύρου στην υγεία των ασθενών».
Ο Goldberg επισήμανε ότι δημοσιεύσεις που συνδέουν τον υδράργυρο με το αμυοτροπικό πλευρικό σύνδρομο, νευροεκφυλιστικές ασθένειες (όπως η νόσος Αλτσχάιμερ), καθώς και άλλες παθήσεις δεν είχαν επαληθευθεί ιατρικά.
«Για αυτό το λόγο, δεδομένης της σημαντικής αυτής ιατρικής υπόθεσης και της μη επαληθευμένης ιατρικά ενοχοποίησης του υδραργύρου, θα ήταν ίσως λάθος να απαγορευτεί το αμάλγαμα από ασήμι, τουλάχιστον όχι μέχρι τα σφραγίσματα από ρητίνη να ανταποκρίθούν στις απαιτούμενες προδιαγραφές»



Πηγή : Dentnews